Cześć, nazywam się Paulina.

Bóg odkąd pamiętam był obecny w moim życiu. Moi rodzice są osobami wierzącymi, od zawsze blisko Boga i Kościoła, więc taka postawa była dla mnie czymś naturalnym. Nigdy nie miałam wątpliwości, że Bóg istnieje i może wszystko. Także w czasie dojrzewania nie przeżyłam okresu buntu czy chwil zwątpienia. Byłam przekonana, że Bóg jest wszechmogący, wierzyłam w różne cuda, jednak odnosiłam wrażenie, że omijają mnie te „nadprzyrodzone” zdarzenia. Słyszałam różne niesamowite historie, jednak czułam się trochę „pominięta”, nie odczuwałam namacalnej obecności Boga. Niby wiedziałam, że dla Niego nie ma nic niemożliwego, ale wolałam się nie nastawiać, żeby nie było rozczarowania.

Wszystko zmieniło się w trakcie kursu Alpha, podczas modlitwy wstawienniczej.  Chciałam doświadczyć Bożej obecności, ale trochę bałam się do niej przystąpić, bo co jak nic się nie wydarzy, niczego nie poczuję? W głębi serca obawiałam się, że Bóg nie ma dla mnie nic przygotowanego, że są osoby, które bardziej Go potrzebują, a ja niepotrzebnie zawracam Mu głowę swoimi problemami. Jednak po paru chwilach modlitwy usłyszałam słowa, na które czekałam całe życie, a nawet nie zdawałam sobie z tego sprawy. Od tamtej pory moje życie nabrało całkiem nowego wymiaru. Przekonałam się o realnej obecności Boga. Zaczęłam dostrzegać jak różne zdarzenia w moim życiu są elementami przemyślanej układanki, a każdy klocek jest na właściwym miejscu. Ciągle jestem pod wrażeniem, jak Pan Bóg jest w stanie ogarnąć historią każdego z nas (i robi to najlepiej). Ale przecież jest wszechmogący i teraz jestem przekonana o tym na 100%.