Ik weet niet hoe God dit verhaal zou vertellen, maar dit is in ieder geval mijn versie van het verhaal.   

Trouw knippen en plakken bij de bijbelclub

Vanaf jongs af aan ben ik door mijn ouders meegenomen naar de kerk. Ik vond het als kind altijd wel prima, hoorde spannende verhalen op de bijbelclub, en geloofde ook best wel in een God als in een grote sterke man met een lange witte baard. Ik had een onbezorgd bestaan.

Toen kwam het moment dat ik niet meer mocht knippen en plakken bij de bijbelclub, en dat ik daadwerkelijk elke zondag (2x) in de kei en keiharde kerkbanken moest zitten. Natuurlijk begreep ik niets van wat die beste man daar stond te vertellen en was ik vooral druk bezig met bootjes en hoedjes vouwen van mijn Fruitella papiertjes. Dat verveelt vrij snel kan ik je vertellen. Ik werd een puber en stond voor een keuze; wat ga ik met God doen? Ik vond het lastig. Aan de ene kant geloofde ik wel in Hem, maar aan de andere kant vond ik het allemaal wel prima zoals het was. Ik had weinig behoefte aan extra regels en belemmeringen in mijn leven. Trouwens, mijn vrienden hadden ook weinig met het hele geloof dus waarom zou ik anders moeten zijn?

Ik ben de baas

Ik koos bewust voor een leven zonder God. Ik besloot baas te zijn van mijn eigen leven en God te negeren. Heel dapper stapte ik de wereld in alsof ik die wel aan zou kunnen. Het resultaat was alleen anders dan ik me had voorgesteld. Mijn zelfbeeld kelderde drastisch en ik werd een onzekere, fanatiek blowende en schouderophalende jongen die aan de buitenkant zelfverzekerd wilde lijken, maar van binnen niet wist waar hij mee bezig was. Ik had geen idee wie ik zelf was en waarom ik überhaupt op deze aardbol rondliep. Een negatieve spiraal was het gevolg. Mijn zelf gekozen leven zonder God.  

Vertrouwen

De omslag kwam niet als een donderslag bij heldere hemel, maar is een proces geweest waarin ik God steeds meer ben gaan vertrouwen. Eerst eerlijk toegeven dat ik er zelf een zooitje van heb gemaakt. Vervolgens leren vertrouwen dat Hij toch écht een plan met mijn leven heeft, en dat Hij het beter weet dan mij. Dat was soms moeilijk, want mannen schuiven hun trots niet heel gemakkelijk aan de kan. Maar wauw wat is het leven mét God goed! Ik mocht JA zeggen tegen God. Een God die al duizenden jaren terug JA tegen mij had gezegd toen Hij als Jezus aan het kruis stierf voor de overduidelijk verkeerde en pijnlijke keuzes die ik door de jaren had gemaakt.   

God is de baas

Sinds God de baas van mijn leven is geworden is er veel veranderd. Hij hielp me te zien dat ik er mocht zijn en dat Hij graag sommige dingen in mijn leven anders zou willen. Dingen die niet goed voor me waren en waar geen toekomst in zit. Maar bovenal heeft Hij mijn leven zin gegeven. Ik mocht een nieuwe start maken. Dit keer met God aan het stuur, en dit keer met een duidelijke bestemming.

God houdt van mensen. Van jou en van mij. En die boodschap geef ik graag door. Gewoon omdat deze boodschap van HOOP voor iedereen is.