W moim życiu wiara jest obecna od początku. Urodziłam się  w rodzinie, w której tradycja katolicka jest zawsze na pierwszym miejscu i rodzice od samego początku wychowywali mnie na dobrego człowieka, kochającego Boga i ludzi. Mimo wszystko są takie momenty w życiu, kiedy Jezus naprawdę mnie zaskakuje... Często są to drobne sytuacje, które wydawać by się mogło wynikają z przypadku, ja jednak dostrzegam w tym coś więcej. Jedna z takich sytuacji przydarzyła mi się dosyć niedawno, kiedy wracałam ze szkoły autobusem. Pochodzę z małej miejscowości, do której nie dajeżdża żadna komunikacja, więc aby dostać się do domu muszę przejechać autobusem do sąsiedniej wsi, a dalej wyjeżdża po mnie mama samochodem, ponieważ piechotą to jest jakiaś godzina drogi. Tego dnia wracając autobusem nie mogłam się dodzwonić do nikogo z rodziny i martwiłam się po drodze jak ja wrócę do domu, a nie miałam zbyt dużo czasu, bo po szkole jechałam jeszcze do szkoły muzycznej, więc trochę się spieszyłam. Kiedy wysiadłam z autobusu jeszcze raz spróbowałam się połączyć z mamą, ale bez skutku. Byłam już trochę zdenerwowana, ale zaczęłam się modlić i mówię naszemu Ojcu, że chciałabym się jak najszybciej dostać do domu. W pewnym momencie zatrzymał się obok mnie samochód i pani za kierownicą powiedziała, że mieszka niedaleko i może mnie podwieźć. Byłam trochę zaskoczona, ale wsiadłam do samochodu, gdyż pani przekonywała, że zna moją babcię i kupuje u niej zawsze mleko i ziemniaki... Pani bezpiecznie odwiozła mnie do domu, a ja grzecznie podziękowałam i szczęśliwa wysiadłam z samochodu. Czułam, że Pan Bóg czuwał wtedy nade mną i w tak prosty sposób pokazał mi, że On naprawdę jest ze mną w każdej sytuacji. Jest to tylko jedna z wielu sytuacji, które wydarzyły się w moim życiu i które mogłyby wydawać się przypadkowe, jednak ja wierzę, że jest w tym wszystkim głębszy sens i za tą siłę i troskę Pana Boga nade mną jestem Mu ogromnie wdzięczna. Chwała Panu!