Zwątpiłam w bliskość Boga

W moim życiu religia była zawsze na zaszczytnym miejscu. Od najmłodszych lat rodzice uczyli mnie modlitw, co niedzielę prowadzili do kościoła. Później, już sama, chodziłam na spotkania duszpasterskie dla dzieci i młodzieży. Lecz pewnego dnia przyszło zwątpienie. Bóg był, lecz gdzieś za żelaznymi drzwiami, gdzieś za siedmioma górami i siedmioma lasami. Nie czułam Jego obecności. Modlitwa wydawała mi się bezsensowana – bo i tak mało to dawało. Przez około 8 długich miesięcy czułam pustkę. Żyłam z dnia na dzień z myślą, by zdać kolejny egzamin, otrzymać kolejną piątkę, miło przeżyć weekend.

I kiedy zaczęło brakować mi sił do walki …

… przyszedł ratunek.Telefon od księdza proboszcza był niespodziewany. "Pomóż mi podczas rekolekcji dla młodzieży" – usłyszałam w słuchawce. Uczepiłam się tego zdania jak ostatniej deski ratunku. Moją głowę zaprzątała myśl, iż właśnie Bóg idzie z odsieczą. To była w 100% prawda. Podczas modlitwy o zesłanie Ducha Świętego poczułam niesamowite ciepło. Było mi tak gorąco, że bałam się, czy nie zemdleję. Gdy dodatkowo zobaczyłam 30 młodych osób – uczestników rekolekcji, których postępowanie zmieniło się pod wpływem naszej modlitwy (byłam jedną z osób modlących się nad indywidualnie podchodzącymi do nas uczestnikami), nie potrzebowałam już żadnego znaku. Wtedy na powrót poczułam Bożą obecność. Nie stało się to tak nagle. Dopiero na drugi dzień zrozumiałam co się wydarzyło. Iż to gorąco, obserwowanie zmian w młodzieży, spoczynku w Duch Świętym, łez chłopaków otwierających się na Boże działanie, było moją łodzią ratunkową zesłaną mi przez Boga.

Odnalazłam radość i pokój serca

Cieszę się każdą chwilą ofiarowaną mi przez Boga. Dostrzegam Jego niepojętą miłość w historii mojego życia. Wierzę w cuda. Bo czy cudem nie jest to, że żyję – z małej, niewidocznej dla oczu komórki powstał skomplikowany organizm zdolny do myślenia, planowania, tworzenia i kochania. Wiem, że dostąpiłam ogromnego zaszczytu. Urodziłam się w rodzinie chrześcijańskiej, w kraju chrześcijan, dzięki czemu mogłam go poznać. Jestem animatorką grupy młodzieżowej. Zawsze brakuje nam czasu na rozmowy o Bogu i łaskach na nas zsyłanych. 

Jeżeli masz jakieś pytania, skontaktuj się ze mną. Czekam z niecierpliwością. I do zobaczenia w Krakowie.