Voor de zoveelste keer werd ik wakker met een knoop in mijn maag. Weer zo'n dag voor de boeg met allerlei dingen die ik moet doen. Dingen die mensen van me verwachten. Dingen die ik van mezelf verwacht.

CONFLICT

Ik voelde me zwak en bang. Niet dat ik als een angstig wezentje in een hoekje zat. Ik denk zelfs dat veel mensen in mijn omgeving er niets van merkten. Maar ondertussen liep ik wel met een altijd aanwezig gevoel rond: ik ben niet goed genoeg. En met een neiging om alle conflicten en confrontaties te vermijden; bang om mensen te moeten teleurstellen en om relaties te verliezen.

Die ochtend realiseerde ik me dat juist voor het conflict weglopen ervoor had gezorgd dat ik er middenin zat. Maar ik had geen idee meer hoe ik er uit moest komen.

Ik was al mijn leven lang christen. Ik kende de Bijbel, ik kende God en Jezus. Maar op de een of andere manier had dat nog geen klik gemaakt met mijn situatie. Pas toen ik zover was dat ik echt even niet verder kon, werd ik opnieuw naar dat geloof gedreven. En toen ontdekte ik op een hele andere manier wat ik met mijn hoofd allang wist.

Gewone mensen

Angst, schaamte en schuldgevoelens komen veel in de Bijbel voor. Vanaf het allereerste verhaal – Adam en Eva, die zich schamen en bang worden voor God – tot en met Jezus zelf. Iedereen kent het kerstverhaal, waarin de geboorte van Jezus aan Maria en aan Jozef wordt aangekondigd door een engel. En wat is het eerste wat die engel zegt: vreest niet! Je hoeft niet bang te zijn. Ik ontdekte dat dat ook in veel andere verhalen zo beschreven stond. Verhalen van hele gewone mensen die bang zijn voor hun vijanden. Of die bang zijn voor het opnemen van hun verantwoordelijkheid. Die een duwtje in de rug nodig hebben; iemand die tegen ze zegt: je kunt het! Ik geloof in je! En het mooie is dat het telkens God zelf bleek te zijn die die aanmoediging gaf: je hoeft niet bang te zijn, want Ik ben met je.

Het werd een bijzondere ervaring om die verhalen te lezen. Maar wat mij het meeste raakte was het verhaal van Jezus zelf. Vlak voordat Hij gevangen werd genomen – op de avond voor Goede Vrijdag – worstelde Hij zich door een diepe doodsangst heen, omdat hij wist wat er ging komen. Hij was heel eerlijk naar God, die hij zijn Vader noemde: dit wil ik niet, dit kan ik niet – ik ben bang om dood te gaan. Er staat niet vermeld wat God tegen Hem zei. Maar ik heb wel een vermoeden, juist vanwege al die andere verhalen in de Bijbel: ik geloof in je  - je kunt het, want Ik ben bij je!

De waarheid

Langzaam begon de waarheid tot me door te dringen. Mijn angst voor mensen is misschien wel echt, maar niet het einde. En steeds duidelijker hoor ik God het als het ware in mijn oor fluisteren: Ik ben bij je, je hoeft niet bang te zijn. En eerlijk waar: ik ben veranderd. Nog steeds voel ik soms de aanvechtingen, maar het is of de angel er uit is. De vrijheid die daarvoor in de plaats is gekomen is geweldig. Nooit meer bang, want God is bij me.