Vertrouwen…

Persoonlijk vind ik dat soms heel erg lastig. Om op iets of iemand te vertrouwen. Bang dat het mis gaat, dat je vriend je in de steek laat, dat het geheim toch door wordt verteld… Iedereen heeft vast wel eens een moment dat ie twijfelt.

En ja, ik heb ook zeker die momenten. Bang dat ik faal, dat iets niet goed gaat. Bang om uitgelachen te worden.

Ik wil heel graag een tatoage. Met de tekst: "In God I trust". Waarom? Omdat ik op God vertrouw.

Ik ging met een vriend naar de informatieavond over de muskathlon (muskathlon.nl). Ik had interresse, maar was zeker nog niet van plan om mij in te gaan schrijven. Ik heb namelijk 2 overbelaste enkels en een scheurtje in mijn enkelbanden van mijn linker enkel. Als ik zou gaan, dan zou ik zeker niet gaan hardlopen, maar gaan fietsen. Hardlopen is een "no go" met mijn blessures.

Aan het begin van de avond vulde mijn vriend het formulier in om mee te gaan. Ik zat er nog steeds met de gedachte "nee, ik ga niet mee. Ik ga alleen nadenken".

Maar tijdens een moment van stilte om na te denken en God om advies te vragen, opende ik mijn ogen. Ik keek naar mijn onderarm waar ik de tatoeage wil laten zetten. Ik zag de tekst staan: "In God I trust". Moest ik dan echt de keuze maken en op God vertrouwen dat ik de 42km zou kunnen lopen? Dat ik nu met blessures, alsnog in een jaar daarvoor kan trainen?

Ik twijfelde eerst… Maar mijn vertrouwen werd sterker. En toen mijn twijfel afnam, kreeg ik enorme kracht in mijn benen/enkels. Ik voelde een kracht die niet vanuit mijzelf kwam.

De spreker kwam met de vraag: "Iedereen die de keuze heeft gemaakt of nu de keuze wil maken om mee te gaan, mag nu gaan staan". Ik ging staan en voelde een enorme kracht. Ik had van God de boodschap gekregen: "Je kan dit! Ik geef jou de kracht om 42km te kunnen hardlopen (dus hardlopen ja, niet fietsen). Vertrouw op mij, dan komt het goed."

Wij gaan dus in oktober 2017 een muskatlhon lopen in Indonesië. (muskathlon.nl)

In God I trust!!!

"Jonge strijders worden moe en raken uitgeput, zelfs sterke helden struikelen, maar wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput." (Jesaja 40: 30,31)