Najbardziej doświadczam Boga, w tym jak mnie prowadzi przez życie. Spotkania, sytuacje, ludzie,  miejsca... Te wszystkie elementy kształtują moją osobowość i sprawiają, że mogę się odnależć w nowych wyzwaniach, które Bóg stawia na mojej drodze.

Pół roku temu pojechałam na wolontariat do Lwowa. Roznosiliśmy paczki starszym ludziom, którzy nie wyjechali z Kresów Wschodnich po 1945. Często żyli w fatalnych warunkach, samotni. Poczułam tam, że mogę zrobić coś dobrego dla innych, że nie mogę ciągle brać, muszę też dawać. Po powrocie była potrzebna pomoc na rekolecjach. Zawsze się bałam bycia animatorem, czułam, że nie mam nic do przekazania innym. Bóg natchnął mnie odwagą, aby pojechać tam i służyć. Po fakcie dowiedziałam się, że moja koleżanka by nie pojechała, gdybym ja nie pojechała. Odwaga od Boga, została przekazana dalej. Teraz już się tak nie boję przed nowymi wyzwaniami i wiem, że sobie poradzę, bo Bóg mnie na nie przygotował, że Bóg ma dla mnie idealny plan.