Wychowałem się w religijnej i wspaniałej rodzinie. Miałem wszystko, co mi było potrzebne, jednak czułem przy tym wszystkim, że brakuje mi czegoś. Czułem się niepełny. Tylko co to było? Sam nie wiedziałem co sprawiało tą pustkę.

 Moja mama zaproponowała mi jakiś czas temu trzydniowe rekolekcje dla młodzieży. Nie bardzo chciałem, ale jak usłyszałem, że będzie tam paru moich znajomych to w końcu się przekonałem. I tak ,z pewną pustką w sercu, pojechałem. Podczas jednego z wieczorów, nadszedł czas kiedy każdy mógł dobrowolnie oddać swoje życie Jezusowi. Zrobiłem to ze łzami w oczach.Od tej pory, Chrystus zaczął zmieniać moje życie na lepsze, lecz jednak po pewnym czasie poczucie pustki wróciło, aż do czasu.

Niedawno skończyłem osiemnascie lat, zawsze wyobrażałem swoje życie dorosłe jako życie wspaniałe. Jednak nieźle oberwałem. Podczas urodzin czułem się zapomniany, mało osób o mnie pomyślało i złożyło życzenia. Do tego doszedł nie udany egzamin na prawo jazdy o którym marzyłem od bardzo dawna, koledzy, którzy wyśmiewali mnie za moją wiarę i niesprawiedliwi nauczyciele. Po tym wszystkim czułem, że moja pustka roszerzyła się w moim sercu.

Byłem na skraju załamania, lecz Jezus wyciągnął do mnie swoją dłoń. Podczas innych rekolekcji doświadczyłem niesamowitej obecności Jezusa. Na mszy, kiedy wróciłem po przyjęciu komunii, Jezus przyszedł do mnie z poczuciem, że nie jestem sam, że z Nim jestem wartościowy. To było to! Wszystko mi się wyjaśniło. Doszło do mnie, że moje poczucie bezwartości  było tą "dziurą do załatania"Nagle moja pustka, zniknęła. Chrystus wypełnił mój brak poczucia wartości i poczucie bezsilności swoją obecnością! Wiem, że z Nim jestem wart więcej, niż o tym myślałem. Powiedział mi, "Chcę być twoim najlepszym przyjacielem, nigdy Cię mnie nie opuszczę i nie będziesz się już czuł sam albo bezwartościowy." Od tej chwili czuje, że zaczynam żyć pełnią życia. Czuje się wspaniałym człowiekiem. Nie przejmuje się przeciwnościami czy niepowodzeniami, bo moim przyjacielem jest Jezus. Chociaż problemów i upadków nie uniknę, to wiem, że z Nim jestem na tyle silny, że uda mi się to wszystko pokonać.

Ty również jesteś wartościowy! Nie trać czasu na szukaniu zapełnienia do tej pustki. Jeśli potrzebujesz jakiejś rady, wsparcia, czegokolwiek to pisz, bardzo chętnie z Tobą porozmawiam.