Van onpersoonlijk naar vertrouwen
Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin. Ging altijd mee naar de zondagsschool en kerk. In mijn pubertijd ging ik mij steeds meer afvragen wat ik eigenlijk geloofde. dit kwam ook door mijn omgeving met vrienden die niet geloofden.
Nieuwsgierig Op de jeugdavonden van de kerk hadden we hele discussies over geloven, gebed en de bijbel enz. maar we kwamen er nooit er echt uit of verder mee. Daar ging ik wel naar verlangen van binnen. Maar liet dat niet merken aan de buitenkant. Op één van de jeugdavonden werd een keer een echtpaar uitgenodigd die kwamen praten over hun persoonlijke relatie met God door Jezus Christus. We waren allen wat sceptisch dat ze niet naar ongelovigen gingen, maar goed, ze hadden blijkbaar wat te vertellen. Dat hadden ze zeker eerst liet hij aan de hand van tekeningen, die hijzelf gemaakt had, zien hoe zijn leven eerst was en hoe hij verandert was door het geloof en een persoonlijke realtie met Jezus. Daarna vertelde hij uit de bijbel over God en onze relatie met Hem. We waren allemaal erg onder de indruk. Zelf dacht ik dat ik er nog wel over na moest denken net of alles zo gemakkelijk was.
Keuze. De dagen er na bleef maar in mijn hoofd de gedachten dat ik nu antwoorden had gekrtegen op mijn vragen, geen vaagheid meer maar duidelijkheid wat de rode draad door de bijbel is, wat bidden en geloven is. We kwamen weer bij elkaar en spraken na over de inhoud van die boodschap die zoveel indruk maakte op ieder. Die avond begreep ik dat ik een persoonlijke keuze mocht maken om Jezus in mijn leven te vragen. Begreep ik dat God onze schepper is en enorm veel van ons houdt.
Ommekeer en vertrouwen Dit werd een grote verandering in mijn leven. Ik kreeg een persoonlijke relatie met Jezus. Ik kon met Hem praten, dat is bidden, en de Bijbel werd een levendig boek. Alles kwam tot leven. Vooral het woord dat Jezus zei±Ik ben de Weg, De Waarheid en het LEven, niemand dkomt tot de Vader dan door Mij. Dit is al die tijd heel elven en praktisch voor mij, ik mag de weg bewandelen in het leven die Jezus aangeeft. Ook al is het soms een doolweg in deze wereld. Hij leidt me. Hij is Waarheid temidden van al onze chaos, vaagheden en leugens. Hij is het Leven, het eeuwige Leven. Dirt geeft mij zekerheid en geen angst voor de dood. Ook niet toen ik tot drie keer toe kanker heb gehad. IK weet dat ik eeuwig zal leven en al leef in de tegenwoordigheid van God, mijn Vader.
En hoe is dat in jou leven? Ik zou er graag met je over willen doorpraten.